Najčešće je izaziva upala grla uzrokovana β-hemolitičkim streptokokom, a promjene se pojavljuju sedmicu-dvije nakon upale. Bolest može kasnije napredovati u plak psorijazu. Intertriginozna psorijaza zahvaća pazuhe, područje ispod grudi, prepona te perianalnu regiju. Toplina i vlažnost tih područja utiču na drukčiji izgled nego što je to plak psorijaza.
Pustulozna psorijaza se pojavljuje u obliku sterilnih žućkastih prištića na crvenoj upaljenoj podlozi. Tačan uzrok nastanka psorijaze nije poznat, mada sve upućuje na to da je nasljednji gen odigrao glavnu ulogu u razvoju bolesti.
Psorijaza se može pojaviti u bilo kojoj životnoj dobi, a postoji mogućnost da je mogu potaknuti stres i infekcije. Na njen razvoj utiču vrste i način ishrane, način reagovanja na stres i premala fizička aktivnost. Kod psorijaze ćelije se umnožavaju brže od normalnog, tako da ne mogu proizvesti keratin, supstancu koja daje koži čvrstu površinu.
Od trenutka zaraze dok se ne pokažu simptomi može obično da prođe 1 do 3 dana. Ukoliko vaša koža nema oštećenja, ne možete se zaraziti od osušene streptokoke u vazduhu. Celulitis i erizipelas počinju sa npr. Oni takođe mogu da počnu na mestu opekotine, hirurškog reza ili rane, i obično utiču na vašu ruku ili nogu.
Kada se osip pojavi na trupu, rukama i nogama, međutim, to je obično na mestu hirurškog reza ili rane. Čak i ako nemate nikakve simptome, nosite klice na koži ili u vašim nosnim hodnicima i možete preneti bolest na druge.
Kada je u pitanju impetigo — simptomi streptokoka na koži počinju sa crvenim lezijama ili ranicama nalik na bubuljice, koje su okružene pocrvenelom kožom. Ove lezije mogu biti bilo gde na telu, ali najčešće su na licu, rukama i nogama.
Lezije se mogu napuniti gnojem, a zatim pući nakon nekoliko dana i formirati debelu krastu. Svrab je uobičajen. Vaš lekar može dijagnostikovati infekciju posmatrajući lezija na koži. Vaša koža će biti bolna, crvena i osetljiva. Mogu se pojaviti plikovi na koži, a zatim se stvoriti kraste iznad. Takođe možete imati perianalni oko anusa celulitis sa svrabom i bolnim pokretima creva. Kada je u pitanju erizipelas, vatreni crveni osip sa podignutim ivicama se može pojaviti na licu, rukama ili nogama.
Vaša koža će biti topla, crvena, sa oštro definisanim izdignutim oblastima. Infekcija se može vratiti, izazivajući hronično oticanje vaših ruku i nogu limfedem. Bakterija stafilokoka je česta vrsta bakterija koja živi na koži i mukoznim membranama npr. Staphilococcus aureus S. Ostale stafilokoke, uključujući S. Nosilačke lokacije su obično nozdrve i fleksure, gde se bakterije mogu naći povremeno.
Uprkos tome što je bezopasna kod većine osoba, S. Stafilokoka na koži se najčešće viđa kod dece u predpubertu i određenim zanimanjima kao što su zdravstveni radnici.
Međutim, one se mogu pojaviti bez očiglednog razloga kod inače zdravih pojedinaca. Stafilokokne infekcije kože mogu napredovati do kraste impetigo stvaranje krasta kože ili celulitisa inflamacija dubljih slojeva kože i vezivnog tkiva ispod kože, što dovodi do otoka i crvenila područja.
U retkim situacijama, može se razviti ozbiljna komplikacija poznata kao sindrom oparene kože. Kada je u pitanju prenošenje stafilokoka, one su u stanju da napadnu samo posečenu kožu ili mukoznu membranu, pa je netaknuta koža odlična ljudska odbrana. Nekrotizni fasciitis treba liječiti u uvjetima DIC-a. Potrebno je provesti opsežno eventualno ponovljeno kirurško čišćenje. Preporučeni početni antibiotik je betalaktam često širokopojasni pripravak, dok se etiologija ne potvrdi kulturom plus klindamicin.
Unatoč činjenici da stafilokoki ostaju osjetljivi na laktamski antibiotici, studije na životinjama su pokazala da penicilin nije uvijek učinkovit u velikoj bakterijske kalemljenje kao streptokoke sporo rastu.
Lijekovi izbora za liječenje infekcija uzrokovanih skupinama B, C i G su penicilin, ampicilin i vankomicin. Cefalosporini i makrolidi su općenito djelotvorni, ali je potrebno da ih dodijeliti na temelju osjetljivosti mikroorganizama, posebno u kritično bolesnih pacijenata, imunodeficijencije ili oslabljenih bolesnika i onih s inozemnim tijelima na mjestu infekcije. Kirurško odstranjivanje i čišćenje rana kao dodatak antimikrobnoj terapiji može biti zdravstveno za život pacijenta.
Bovis je relativno osjetljiv na antibiotike. Unatoč činjenici da nedavno izdvojeni izolati S. Bowovi otporni na vankomicin, mikroorganizam ostaje osjetljiv na penicilin i aminoglikozide.
Ostavite komentar